Ondersteunen waar nodig. En mensen écht zien. Dat is de kern van wat vrijwilliger Dick van der Kloos doet bij ’t Trefpunt, een werk- en dagbestedingslocatie van Philadelphia in Hilversum. Sinds twee jaar is hij hier iedere maandag en donderdag te vinden. ‘Ik vind het fijn om van betekenis te zijn voor deze doelgroep.’
‘Ik kom oorspronkelijk uit de financiële wereld’, vertelt Dick. ‘Jarenlang adviseerde ik bedrijven over aandelenbeleggingen. Een paar jaar geleden vond ik het mooi geweest. Ik wilde op zoek naar iets anders, maar door corona ging alles dicht. Uiteindelijk besloot mijn vrouw meer te gaan werken. Ik bleef thuis en ging op zoek naar een plek waar ik me twee dagen in de week nuttig kan maken.’
Van betekenis zijn
Dick stuurt een mail naar Philadelphia. Dat hij kiest voor de gehandicaptenzorg, is geen toeval. Zijn broertje, die inmiddels is overleden, had het syndroom van Down. ‘Ik weet uit ervaring hoe het er in de zorg aan toegaat met personeelstekorten’, zegt Dick. ‘En hoe prettig het is als iemand wat uit handen neemt. Ik vind het fijn om van betekenis te zijn voor deze doelgroep.’
Aandachtfunctionaris vrijwilligers en begeleider bij ’t Trefpunt Thérèse grijpt Dicks aanbod met beide handen aan. ‘Ze nodigde me uit om een dag mee te lopen’, vertelt Dick. ‘Ik vond het meteen leuk. De deelnemers zijn schatten van mensen. Ik herken veel van mijn broertje. Ook was ik onder de indruk van de begeleiders. Ik vind het mooi om te zien hoe betrokken ze zijn, hoe begaan met de mensen. Als je dat ziet, wil je meedoen.’
Dick Vrijwilliger
Sinds de meeloopdag is Dick twee dagen per week bij ’t Trefpunt te vinden. Als de deelnemers hem zien, reageren ze altijd enthousiast. ‘Ze noemen me Dick Vrijwilliger’, zegt hij lachend. ‘Toen iemand een keer vroeg hoe ik verder heette zei ik “Vrijwilliger”, van de grote familie van vrijwilligers. Sindsdien ben ik Dick Vrijwilliger. Dat houden we erin!’
Dick kijkt per dag wat er nodig is op de locatie. Van koffiezetten en tafeldekken tot helpen puzzels leggen. ‘Daarnaast ga ik één keer per week met deelnemers naar de bakker’, vertelt hij. ‘Dan halen we lekkere broodjes voor de lunch.’
Van vrijwilliger tot Sinterklaas
Zijn zestigste verjaardag viert Dick bij ‘t Trefpunt. Een groot feest inclusief ijs en poffertjes. Met Sinterklaas speelt hij een dubbelrol. Dan is hij vrijwilliger én hulpsint. Dick: ‘Eén deelnemer ging voor me staan en begon te vertellen: “Sinterklaas dit, Sinterklaas dat.” Dit gaat goed, dacht ik nog. Aan het einde van de dag, toen ik weer omgekleed was, vroeg ze: “Ga je vanavond nog ergens anders voor Sinterklaas spelen?” Ze speelde het spelletje gewoon mee. Dat zijn de leuke momenten. De dingen waar ik thuis over vertel.’
Grappen maken en samen lachen is voor Dick een belangrijk onderdeel van zijn vrijwilligerswerk. ‘Zo is er een deelnemer met een zware beperking. Als hij ’s ochtends uit de bus komt met zijn rolstoel, vragen mijn collega’s en ik weleens aan de chauffeur: “En, was het weer een probleem met hem? Heeft hij zich weer misdragen?” Die deelnemer moet dan lachen. Door zo’n grapje voelt hij zich gezien.”
Voldoening
Dick is als vrijwilliger onderdeel van het team, al is het op een iets andere manier. ‘Zij zijn de professionals, ik ondersteun. Als ik iets niet weet, kan ik het altijd aan iemand vragen.’
Dat je in de zorg meteen ziet waar je je werk voor doet, geeft Dick voldoening. ‘Als iemand daar zit en zegt: “Ik vind het zó leuk hier.” Wat wil je dan nog meer?’